Okładki

Okładka „Gemini” ma czarną obwódkę. W wyznaczonym przez nią polu dominują dwa elementy – monochromatyczne, utrzymane w ciemnych barwach sepii zdjęcie Kasi Kowalskiej i podkoloryzowane zdjęcie, może grafika, motyla. Piosenkarka jest po lewej stronie, zdjęcie przedstawia jedynie popiersie artystki. Ma pociągłą twarz, długie, ciemne włosy, ciemne oczy, prosty nos. Nie uśmiecha się, ale nie jest nadmiernie poważna, patrzy prosto na nas jakby z oczekiwaniem lub zainteresowaniem. Ma na sobie ciemną, przylegającą do ciała bluzkę. Pod zdjęciem artystki widnieje jej imię i nazwisko, wszystko zostało zapisane wersalikami w kolorze żółto-zielonym. Tytuł płyty znajduje się zaś w prawym, górnym rogu.

Kasia Kowalska

Moment ukazania się „Gemini” to był zdecydowanie czas Kasi Kowalskiej. Jej, tak często smutne piosenki śpiewała, a przynajmniej znała, niemal cała młoda Polska, na koncertach było tłumnie, a na krążek czekało naprawdę wielu. Gdy się ukazał, Kasia Kowalska natychmiast zaczęła zbierać nagrody. To jej przypadł między innymi Fryderyk za najlepszy debiut, to ona została też uznana największą nadzieją polskiego rocka w plebiscycie magazynu „Teraz rock”.

Autorzy: Roberto i Karola Więckowscy 
Przejdź do:Kasia Kowalska | Przejdź do:polska muzyka | Przejdź do:Pop |

Dido

Nie trzeba być fanem popu, by znać tę płytę. Warunek jest inny – należało świadomie obserwować rynek muzyczny na przełomie XX i XXI wieku. Jeśli ten warunek jest spełniony, ta płyta jest na pewno znana. Bo wydana na sam koniec poprzedniego stulecia debiutancka „No angel” okazała się prawdziwą komercyjną petardą. Dido zadebiutowała w wymarzony sposób, choć nie w stu procentach jest to jej zasługa. Na ostateczny sukces prawdopodobnie złożyła się też nieoczekiwana „współpraca z Eminemem, który wykorzystał fragmenty śpiewanej przez Dido piosenki „Thank you” w swym utworze „Stant”. Dziś wydaje się, że na tym posunięciu skorzystało obydwoje artystów. 

Autorzy: Robert I Karola Więckowscy
Przejdź do:Dido | Przejdź do:Pop |
Na okładce, na ciemnoniebieskim tle rozgwieżdżonego nieba widnieje portret mężczyzny w popiersiu. Jest ujęty na wprost, lecz twarz i wzrok kieruje lekko w prawo, w górę. Przy pierwszym spojrzeniu na okładkę postać sprawia bardzo dziwne wrażenie. Przy drugim orientujemy się, że jest komputerowo złożona ze zdjęć dwóch różnych osób. Na lewej części twarzy oko jest otwarte, nad nim ciemna brew i włosy nad niezbyt wysokim czołem.

Jazz Band Młynarski Masecki

Na płycie Jazz Bandu znalazły się utwory swingowe, w większości nieznane. Nie zabrakło też kilku wyjątkowych tang, z których polscy przedwojenni kompozytorzy znani byli na całym świecie.

Duetowi Młynarski-Masecki towarzyszy jeszcze kilu muzyków na instrumentach dętych. Założycielami zespołu są jednak oni dwaj. Piosenki śpiewa Młynarski. Jego głos niesamowicie oddaje klimat przedwojennych songów.Taka właśnie piosenka tworzyła atmosferę rodzinnego domu muzyka. Jan Emil jest synem sławnego Wojciecha Młynarskiego.
Autorka: Emilia PIegat
Przejdź do:Masecki | Przejdź do:polska muzyka |