Jazz Band Młynarski Masecki

Noc w wielkim mieście

2017 rok

Pierwsze polskie utwory jazzowe powstawały jeszcze przed drugą wojną światową w latach dwudziestych. Na potrzeby filmu, kabaretu i teatru  stworzono wiele kompozycji i nagrań z udziałem wybitnych instrumentalistów, śpiewaków i aktorów. Marcin Masecki razem z Janem Emilem Młynarskim powołali do życia zespół odwołujący się do starej tradycji polskich orkiestr jazzowych międzywojnia. Ich pierwsza płyta to właśnie „Noc w wielkim mieście” a tytuł pochodzi od jednego z przedwojennych przebojów. Nazwę zespołu i tytuł płyty zapisano u góry okładki niewielkimi prostymi czarnymi literami, w trzech wierszach.

Na płycie Jazz Bandu znalazły się utwory swingowe, w większości nieznane. Nie zabrakło też kilku wyjątkowych tang, z których polscy przedwojenni kompozytorzy znani byli na całym świecie.

Duetowi Młynarski-Masecki towarzyszy jeszcze kilu muzyków na instrumentach dętych. Założycielami zespołu są jednak oni dwaj. Piosenki śpiewa Młynarski. Jego głos niesamowicie oddaje klimat przedwojennych songów.Taka właśnie piosenka tworzyła atmosferę rodzinnego domu muzyka. Jan Emil jest synem sławnego Wojciecha Młynarskiego.

Na okładce, na ciemnoniebieskim tle rozgwieżdżonego nieba widnieje portret mężczyzny w popiersiu. Jest ujęty na wprost, lecz twarz i wzrok kieruje lekko w prawo, w górę. Przy pierwszym spojrzeniu na okładkę postać sprawia bardzo dziwne wrażenie. Przy drugim orientujemy się, że jest komputerowo złożona ze zdjęć dwóch różnych osób. Na lewej części twarzy oko jest otwarte, nad nim ciemna brew i włosy nad niezbyt wysokim czołem. Druga połowa twarzy ma czoło bardzo wysokie, przechodzące w wygoloną na łyso głowę. Po tej stronie oko zasłonięte jest okrągłym ciemnym szkłem okularów. Wydatny nos w całości należy do osoby z prawej strony. Tak samo rozchylone usta. Są one częściowo przysłonięte uniesioną dłonią, jakby w geście zdumienia czy zastanowienia. Reszta postaci także różni się w swoich połowach. Mężczyzna ma czarną marynarkę, białą koszulę i czarną muchę pod szyją. Jednak prawe ramię jest wyraźnie, nienaturalnie wyżej od lewego. Po tej stronie znajduje się też uniesiona do ust ręka i zasłonięty przez nią częściowo biały kwiat w butonierce. Na małym palcu dłoni jest szeroki sygnet.

W materiałach promocyjnych zespołu możemy znaleźć fotografie, które zdradzają, do kogo należy reszta prawej strony postaci na okładce. Jan Młynarski pozuje na zdjęciach w takim właśnie stroju. W czarnej marynarce z białym kwiatem wpiętym w klapę. Lewą rękę kładzie na prawej klapie jakby celowo, by zaprezentować sygnet na małym palcu. Część twarzy w okularach też jest jego.

Druga część należy do Marcina Maseckiego. Ten wybitny pianista wirtuoz jest także aranżerem płyty. Chodziło o to, aby swing tamtych czasów żył nowym, własnym życiem. Ale nie jest to żadna rewolucja. Płyta w dużej mierze opiera się na sentymencie, inspirowana czasami, których już nie ma. Nagrane na tym albumie szlagiery przypominają, przy jakiej muzyce bawiła się niegdyś Warszawa.

Ten nostalgiczny klimat ma dziś wielu entuzjastów. Nagrania uzyskały status platynowej płyty.

Autorka: Emilia Piegat

Lista utworów:

1. How do You do Mr. Brown?!      

2. Czy Ty wiesz, mała miss?

3. Czarna kawa

4. Abduł Bey      

5. Kącik marzeń

6. New York Baby       

7. Nikodem

8. Jadzia

9. Noc w wielkim mieście