Bruce Springsteen

Okładkę w całości, wypełnia twarz piosenkarza. Zdjęcie jest kolorowe, a Bruce zwraca się nieco w lewą stronę. Nie patrzy na nas, głowę wspiera na prawej dłoni. Jej kciuk umieścił na policzku, a wyprostowanymi palcami zdaje się pocierać poziomo usta. Na zdjęciu palce zasłaniają połowę warg. Artysta jest poważny, ma wąsy i brodę, prosty nos, ciemne oczy, a na czole rysują się zmarszczki. Wyglądają na oznakę, może niezbyt głębokiego, zamyślenia czy frasunku piosenkarza.

Ta płyta to dopiero początek kariery Bossa, to zaledwie drugi album w jego
dyskografii. Pierwszy, przyjęty ciepło przez krytykę, ale nie porywający
publiczności, sprzedał się w nakładzie zaledwie 25 tysięcy egzemplarzy, co w
tamtych latach było bardzo skromnym wynikiem. Sytuacja ta na szczęście nie
zastopowała Bossa. „The wild, the Innocent and the e street shuffle” pojawiła
się na rynku zaledwie 8 miesięcy po debiucie. I okazała się płytą znacznie
dojrzalszą, bogatszą w aranżacje, śmiało wykorzystującą możliwości nie tylko
gitary, ale i organów czy saksofonu.

Autorzy: Robert i Karola Więckowscy

Przejdź do:1973 | Przejdź do:Bruce Springsteen | Przejdź do:Pop | Przejdź do:Rock |

Okładka Płyty Bruce'a Springsteena to zdjęcie samego artysty. Stoi w samym centrum obwoluty i jest widoczny od pasa w górę. Ma na sobie białą koszulkę i czarną, prostą, wyraźnie rock and roll’ową skórzaną kurtkę. Jest rozpięta, ma podniesiony kołnierz, a Boss trzyma ręce w jej kieszeniach. Springsteen stoi wyprostowany, przodem do nas. Ma raczej krótkie, zmierzwione włosy, patrzy na wprost i jest poważny. Pasuje do punkowej stylistyki, choć nie przyjmuje jej najbardziej radykalnego image. Boss opiera się lewym bokiem o framugę lub ścianę. W tle, za nim, rysują się okno lub szklane drzwi przesłonięte jasną żaluzją, a na ścianie, o którą wspiera się artysta, wisi jasna tapeta w kwiatowe wzory.

Bruce Springsteen

Smutna to płyta, wyraźnie przesiąknięta już rodzącym się i zdobywającym coraz większą popularność punkiem. Boss nagrywając ten album jest już gwiazdą, taką pozycję zapewniła mu „Born to run”, ale nie odcina kuponów od poprzedniego wydawnictwa. „Darkness on the Edge of Town” różni się znacznie od swej poprzedniczki, a Springsteen zdaje się dawać znak, że rola gwiazdy niekoniecznie mu odpowiada. I koncertuje, koncertuje i coraz śmielej włącza się aktywnie w różne, ważne akcje społeczne.

Autorzy: Roberto i Karola Więckowscy

Przejdź do:1978 | Przejdź do:Blues | Przejdź do:Bruce Springsteen | Przejdź do:Rock |

Okładka płyty Bruce'a Springsteena. Na okładce albumu znalazło się zdjęcie piosenkarza z muzykami, którzy towarzyszyli mu w czasie nagrywania płyty. W sumie na zdjęciu jest kilkanaście osób. Wszyscy są w jakimś pomieszczeniu. Jest ono dosyć niewyraźne, w oddali rysują się meble, być może regały, a lepiej widoczne są tylko stół i krzesła

Bruce Springsteen

Kojarzony przede wszystkim z rockiem Bruce Springsteen wielokrotnie dawał do zrozumienia, że lubi i umie czerpać także z bogactwa bluesa, gospel, country czy folku. Zdecydowanie najlepszym i jednoznacznym tego dowodem stała się płyta „We shall overcome: the Seeger session”. Amerykański artysta sięgnął na niej do fundamentów, do piosenek spopularyzowanych przez wspominanego w tytule Pete’a Seegera i zagrał piosenki, które zna i śpiewa cała Ameryka.

Autorzy: : Roberto Więckowski, Karola Więckowska

Bruce Springsteen

Na okładce znalazło się zdjęcie artysty wykonane przez słynną fotografkę Annie Leibovitz. Nie jest to typowe zdjęcie portretowe czy fotografia całej postaci. Springsteen stoi tyłem do widza, a w kadrze mieści się tylko fragment sylwetki – od łopatek do połowy ud. Mężczyzna stoi na tle biało-kremowych i czerwonych poziomych pasów. Możemy się domyślać, że jest to fragment lekko pożółkłej flagi USA. Na zdjęciu zmieściło się 6 z 13 pasów, a więc flaga, której użyto jako tła musiała być bardzo duża.

Przejdź do:1984 | Przejdź do:Bruce Springsteen | Przejdź do:Rock | Przejdź do:USA |