Bruce Springsteen

The Wild, the Innocent and the E Street Shuffle

1973 rok

Ta płyta to dopiero początek kariery Bossa, to zaledwie drugi album w jego
dyskografii. Pierwszy, przyjęty ciepło przez krytykę, ale nie porywający
publiczności, sprzedał się w nakładzie zaledwie 25 tysięcy egzemplarzy, co w
tamtych latach było bardzo skromnym wynikiem. Sytuacja ta na szczęście nie
zastopowała Bossa. „The wild, the Innocent and the e street shuffle” pojawiła
się na rynku zaledwie 8 miesięcy po debiucie. I okazała się płytą znacznie
dojrzalszą, bogatszą w aranżacje, śmiało wykorzystującą możliwości nie tylko
gitary, ale i organów czy saksofonu.
Okładkę, niemal w całości, wypełnia twarz piosenkarza. Zdjęcie jest kolorowe, a
Bruce zwraca się nieco w lewą stronę. Nie patrzy na nas, głowę wspiera na
prawej dłoni. Jej kciuk umieścił na policzku, a wyprostowanymi palcami zdaje
się pocierać poziomo usta. Na zdjęciu palce zasłaniają połowę warg. Artysta jest
poważny, ma wąsy i brodę, prosty nos, ciemne oczy, a na czole rysują się
zmarszczki. Wyglądają na oznakę, może niezbyt głębokiego, zamyślenia czy
frasunku piosenkarza.
Imię i nazwisko Bossa oraz tytuł płyty znalazły się na górze obwoluty. Ciągną się
od lewej do prawej strony okładki, są zapisane białymi wersalikami i rozłożone
na dwa wersy. W pierwszym umieszczono imię i nazwisko artysty, po których
widnieje dwukropek. Dopiero po nim rozpoczyna się tytuł płyty. Trzy jego
pierwsze słowa są jeszcze w tym samym wersie, co imię i nazwisko
Springsteena, a dokończenie tytułu wypełnia cały drugi wers.
Płyta zabiera słuchaczy w podróż po ulicach i uliczkach amerykańskich miast i
miasteczek. Sporo w tekstach młodych, poszukujących swej drogi ludzi, którzy
oddają się chwilom szaleńczej zabawy, nie stronią od niezbyt bezpiecznych
przygód i podejmują często pierwsze, naprawdę ważne decyzje. Płyta, jeśli
chodzi o jej odbiór, podzieliła los poprzedniczki – chwalona przez krytyków, nie
została zauważona przez większą publiczność.

Autorzy: Roberto i Karola Więckowscy