Bruce Springsteen
We shall overcome: the Seeger session
2006 rok
Kojarzony przede wszystkim z rockiem Bruce Springsteen wielokrotnie dawał do zrozumienia, że lubi i umie czerpać także z bogactwa bluesa, gospel, country czy folku. Zdecydowanie najlepszym i jednoznacznym tego dowodem stała się płyta „We shall overcome: the Seeger session”. Amerykański artysta sięgnął na niej do fundamentów, do piosenek spopularyzowanych przez wspominanego w tytule Pete’a Seegera i zagrał piosenki, które zna i śpiewa cała Ameryka. Zagrał z muzykami, którzy taką właśnie, często prowincjonalną, daleką od wielkomiejskich mód Amerykę reprezentują. Trudno nie przytoczyć od razu jednej z najbardziej frapujących historii związanych z tym albumem. Kompletowaniem tego zespołu zajmował się sam Boss, a poszczególnych muzyków „łapał” on w trakcie ich występów w barach i na imprezach. Chciał oddać charakter takiego wspólnotowego, żywiołowego grania. I mu się udało.
Na okładce albumu znalazło się zdjęcie piosenkarza z muzykami, którzy towarzyszyli mu w czasie nagrywania płyty. W sumie na zdjęciu jest kilkanaście osób. Wszyscy są w jakimś pomieszczeniu. Jest ono dosyć niewyraźne, w oddali rysują się meble, być może regały, a lepiej widoczne są tylko stół i krzesła. Stół na zdjęciu znalazł się na pierwszym planie. Bezpośrednio za nim siedzą na krzesłach dwaj mężczyźni, jeden z nich, ten po prawej, to Bruce Springsteen. Za nimi i obok nich stoją blisko siebie inni muzycy, kobiety i mężczyźni, większość z różnymi instrumentami w rękach. Po prawej stronie, w niewielkim oddaleniu od stołu, znalazły się jeszcze dwie osoby, kobieta i mężczyzna. Oboje siedzą na krzesłach i też mają instrumenty, kobieta gitarę, mężczyzna trąbkę. Wśród innych instrumentów jest jeszcze kilka gitar – jedną z nich trzyma Springsteen, a także trąbka, saksofon, skrzypce, mandolina i wiolonczela. Na stole leży akordeon, prawdopodobnie należy on do muzyka, który siedzi na krześle obok Bruce’a.
Wszyscy muzycy są ubrani zupełnie zwyczajnie, prawdopodobnie w koszule, bluzki i jeansy i sprawiają wrażenie dobrze się bawiących. Szczegóły są jednak niewidoczne, zdjęcie, utrzymane w sepii, jest nieostre, jakby mocno rozświetlone. Pokój z muzykami zajmuje mniej więcej połowę okładki, potem sufit rozmywa się w jasną brązowo-pomarańczowo-żółtą plamę. Wypełnia ona całą górną część okładki i widnieje na niej jakby odcisk owalnej pieczątki. Owal jest pomarańczowy i wpisano w niego imię i nazwisko wykonawcy oraz tytuł płyty. Imię i nazwisko znalazły się na górze owalu, „The Seeger session” na dole, a na środku, w czarnej ozdobnej ramce umieszczono właściwy tytuł albumu „We shall overcome”. Tytuł jest umieszczony w dwóch rzędach, na górze są dwa pierwsze, krótsze słowa, a pod nimi trzecie, najdłuższe. Wszystkie słowa zostały zapisane wersalikami.
Nagrania na płytę zostały zarejestrowane w czasie trzech jednodniowych sesji, które odbyły się w domu Springsteena na przestrzeni 9 lat. Muzycy najczęściej nie znali się wcześniej, a wszystkie utwory były nagrywane bez wcześniejszego przygotowania. Brak precyzji słychać czasami w tych nagraniach, ale jest on zupełnie nieważny. Nie o warsztatowy perfekcjonizm w tych piosenkach chodzi, na pewno nie.
Autorzy: Roberto Więckowski, Karola Więckowska
Lista utworów:
- Old Dan Tucker
- Jesse James
- Mrs. McGrath
- O Mary Don’t You Weep
- John Henry
- Erie Canal
- Jacob’s Ladder
- My Oklahoma Home
- Eyes on the Prize
- Shenandoah
- Pay Me My Money Down
- We Shall Overcome
- Froggie Went A-Courtin’