Rock

STUDIO ROCK’AD’ROLL 11- Podcasty o muzyce bez barier – Nika Grann

STUDIO ROCK’AD’ROLL – Podcasty o muzyce bez barier to podcasty nagrane w ramach projektu ROCK’AD’ROLL realizowanego przez Fundację Kultury bez Barier. W cyklu rozmów odnajdziecie m.in wątki dotyczące udostępniania muzyki osobom g/Głuchym i niewidomym, ale nie tylko. Rozmowy prowadzi Roberto Więckowski – Wiceprezes FKBB i wielki fan muzyki. W jedenastym odcinku Roberto rozmawia z Niką […]
Przejdź do:Nika Grann | Przejdź do:polska muzyka | Przejdź do:Pop | Przejdź do:Rock |

Lynyrd Skynyrd

Na okładce znalazło się kolorowe zdjęcie grupy w składzie, który wówczas był tym obowiązującym. Zespół jest na chodniku przy niewielkiej ulicy, muzycy stoją i siedzą przed  jakąś sklepową wystawą. Niektórzy zasiedli wprost na parapecie. Są zdecydowanie w centrum zdjęcia, zajmują większą jego część. Wszyscy mają długie włosy, spodnie dzwony i kolorowe koszulki, koszule, bluzy, amerykańscy hipisi. Patrzą w stronę aparatu, są wyluzowani, ale niekoniecznie uśmiechnięci. Po prawej stronie od nich widoczna jest ulica, jedzie nią niezbyt wyraźnie utrwalony na zdjęciu samochód. Po drugiej stronie ulicy stoi jakiś niezbyt wysoki budynek, a nad ulicą ciągną się kable wysokiego napięcia.

Autorzy: Raoberto i Karola Więckowscy
Przejdź do:1973 | Przejdź do:Lynyrd Skynyrd | Przejdź do:Rock |
Okładkę w całości, wypełnia twarz piosenkarza. Zdjęcie jest kolorowe, a Bruce zwraca się nieco w lewą stronę. Nie patrzy na nas, głowę wspiera na prawej dłoni. Jej kciuk umieścił na policzku, a wyprostowanymi palcami zdaje się pocierać poziomo usta. Na zdjęciu palce zasłaniają połowę warg. Artysta jest poważny, ma wąsy i brodę, prosty nos, ciemne oczy, a na czole rysują się zmarszczki. Wyglądają na oznakę, może niezbyt głębokiego, zamyślenia czy frasunku piosenkarza.

Bruce Springsteen

Ta płyta to dopiero początek kariery Bossa, to zaledwie drugi album w jego
dyskografii. Pierwszy, przyjęty ciepło przez krytykę, ale nie porywający
publiczności, sprzedał się w nakładzie zaledwie 25 tysięcy egzemplarzy, co w
tamtych latach było bardzo skromnym wynikiem. Sytuacja ta na szczęście nie
zastopowała Bossa. „The wild, the Innocent and the e street shuffle” pojawiła
się na rynku zaledwie 8 miesięcy po debiucie. I okazała się płytą znacznie
dojrzalszą, bogatszą w aranżacje, śmiało wykorzystującą możliwości nie tylko
gitary, ale i organów czy saksofonu.

Autorzy: Robert i Karola Więckowscy
Przejdź do:1973 | Przejdź do:Bruce Springsteen | Przejdź do:Pop | Przejdź do:Rock |
Okładka Płyty Bruce'a Springsteena to zdjęcie samego artysty. Stoi w samym centrum obwoluty i jest widoczny od pasa w górę. Ma na sobie białą koszulkę i czarną, prostą, wyraźnie rock and roll’ową skórzaną kurtkę. Jest rozpięta, ma podniesiony kołnierz, a Boss trzyma ręce w jej kieszeniach. Springsteen stoi wyprostowany, przodem do nas. Ma raczej krótkie, zmierzwione włosy, patrzy na wprost i jest poważny. Pasuje do punkowej stylistyki, choć nie przyjmuje jej najbardziej radykalnego image. Boss opiera się lewym bokiem o framugę lub ścianę. W tle, za nim, rysują się okno lub szklane drzwi przesłonięte jasną żaluzją, a na ścianie, o którą wspiera się artysta, wisi jasna tapeta w kwiatowe wzory.

Bruce Springsteen

Smutna to płyta, wyraźnie przesiąknięta już rodzącym się i zdobywającym coraz większą popularność punkiem. Boss nagrywając ten album jest już gwiazdą, taką pozycję zapewniła mu „Born to run”, ale nie odcina kuponów od poprzedniego wydawnictwa. „Darkness on the Edge of Town” różni się znacznie od swej poprzedniczki, a Springsteen zdaje się dawać znak, że rola gwiazdy niekoniecznie mu odpowiada. I koncertuje, koncertuje i coraz śmielej włącza się aktywnie w różne, ważne akcje społeczne.

Autorzy: Roberto i Karola Więckowscy
Przejdź do:1978 | Przejdź do:Blues | Przejdź do:Bruce Springsteen | Przejdź do:Rock |