Przejdź do treści
Wielkość czcionki: Kontrast:
  • Aktualności
  • Okładki
  • Teledyski
  • Koncerty
  • Podcasty
  • O projekcie
  • Kontakt
Wybierz kategorię wyszukiwania klawiszami strzałek, przejdź do pozostałych filtrów tabem:

Pearl Jam

Okładka płyty Pearl Jam No code to plansza ze 144, ułożonymi w regularną siatkę zdjęciami wykonanymi Polaroidem. W wersji kompaktowej na przodzie obwoluty mieści się 36 fotografii, ale okładkę można rozłożyć w ten sposób, by od razu widzieć wszystkie zdjęcia. Są bardzo różne, wielowątkowe, za każdym razem przedstawiają zaledwie fragment jakiejś większej całości. Gdy jednak patrzy się na okładkę z pewnego oddalenia i bez skupiania uwagi na szczegółach, może zarysować się przed nami wizerunek oka w trójkącie.

Pearl Jam

 „No code” sporo zamieszała wśród fanów grunge. Wszyscy na nią czekali, zastanawiali się, jak będzie brzmiała kolejna studyjna odsłona artystycznych poszukiwań jednej z potęg tego gatunku muzyki. A gdy płyta już się pojawiła, wielu uznało, że Pearl Jam chyba coś przekombinował, że poszedł zbyt daleko, że tak mało na tym wydawnictwie czystego grunge. Dla tych jednak, którzy od razu wsłuchali się bardziej, a może z większą otwartością, było jasne, że chłopaki z Seattle rozwijają się muzycznie, że nie zamierzają skostnieć w dotychczasowym rytuale, że być może czują lekkie przemijanie pierwszego, grunge’owego buntu. Płyta jest różnorodna, przepiękna, dojrzała, dziś jest powszechnie uznana za jedno z najważniejszych wydawnictw Pearl Jam.

Autorzy: Roberto i Karola Więckowscy


Przejdź do:1996 | Przejdź do:grunge | Przejdź do:Pearl Jam |
Na okładce znalazło się wykadrowane szerokim, czarnym marginesem na dole i na górze - zdjęcie pustej drogi wiodącej przez prerię porośniętą niską, pożółkłą trawą. Ta droga to Montana Highway 200, a sfotografowany fragment znajduje się pomiędzy Lincoln a Great Falls. Zdjęcie wykonał basista Pearl Jam - Jeff Ament,

Pearl Jam

Pearl Jam z 1998 roku to zespół, który – jak podkreślał w wywiadach frontman Eddie Vader – wyrósł już z młodzieńczego, bezkompromisowego buntu. Muzycy dojrzeli i zamiast odwracać się plecami do świata, zaczęli wskazywać na potrzebę szukania najlepszych rozwiązań, zaczęli przekonywać, że ludzie muszą żyć tu i teraz i warto robić wszystko, by to życie miało sens. A jedną z dróg do osiągnięcia tego celu jest umiejętność ustępowania, odpuszczania spraw, które nie mają większego znaczenia, które jedynie zatruwają codzienność. Warto wsłuchać się w piosenki z „Yield”.


Przejdź do:1998 | Przejdź do:Pearl Jam | Przejdź do:Yield |

Fundacja kultury bez barier

Adres do korespondencji

ul. Batalionów Chłopskich 76/70
01-308 Warszawa


– Przejdź do strony Rock AD Roll na Facebooku. Otwiera się w nowym oknie
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego.
Zadanie publiczne sfinansowane ze środków Samorządu Województwa Mazowieckiego



Mazowsze serce polski
  • Mapa Strony
  • Polityka prywatności
  • RODO
  • Deklaracja dostępności

© 2025 Fundacja Kultury bez Barier. Korzystanie z serwisu oznacza akceptację regulaminu.