Okładki

Lynyrd Skynyrd

Na okładce znalazło się kolorowe zdjęcie grupy w składzie, który wówczas był tym obowiązującym. Zespół jest na chodniku przy niewielkiej ulicy, muzycy stoją i siedzą przed  jakąś sklepową wystawą. Niektórzy zasiedli wprost na parapecie. Są zdecydowanie w centrum zdjęcia, zajmują większą jego część. Wszyscy mają długie włosy, spodnie dzwony i kolorowe koszulki, koszule, bluzy, amerykańscy hipisi. Patrzą w stronę aparatu, są wyluzowani, ale niekoniecznie uśmiechnięci. Po prawej stronie od nich widoczna jest ulica, jedzie nią niezbyt wyraźnie utrwalony na zdjęciu samochód. Po drugiej stronie ulicy stoi jakiś niezbyt wysoki budynek, a nad ulicą ciągną się kable wysokiego napięcia.

Autorzy: Raoberto i Karola Więckowscy
Przejdź do:1973 | Przejdź do:Lynyrd Skynyrd | Przejdź do:Rock |

Ania Rusowicz

„Mój big-beat” to 12 piosenek. Połowa jest zupełnie nowa, świeża, stworzona przez Anię Rusowicz lub właśnie dla niej. Druga połowa to piosenki śpiewane kiedyś przez tragicznie zmarłą mamę Ani, Adę Rusowicz. Piosenki, które komponował, aranżował tata Ani Wojciech Korda. I wszystko się zgadza, zaznaczony powyżej podział na połowy jest czysto matematyczno-historyczny. W warstwie muzycznej żadnego podziału nie ma. Mamy 12 przesiąkniętych big-beatem numerów, wszystkie bardzo świeże, ambitne, pasujące do wyzwań XXI wieku. I zdecydowanie pasujące do Ani Rusowicz, która brzmi znakomicie, prawdziwie, naturalnie i na pewno nie odcina kuponów, ale raczej trzyma poziom, do którego nazwisko po prostu zobowiązuje.

Autorzy: Roberto i Karola Więckowscy
Przejdź do:2012 | Przejdź do:Ania Rusowicz | Przejdź do:polska muzyka |

Guns N’Roses

17 września 1991 roku – dokładnie wtedy pierwszy raz w sprzedaży pojawiły się dwie płyty Guns and Roses sygnowane tym samym tytułem i różniące się tylko numerem. Dwie płyty, choć od początku było jasne, że stanowią one całość, że są nierozerwalnym kompletem. Możne je jednak było kupować oddzielnie, oddzielnie była też oceniana ich popularność mierzona liczbą sprzedanych egzemplarzy każdego LP. A oceniać było co, obie płyty zadebiutowały od razu na samym szczycie, na 1. miejscu (UYI II) i 2. miejscu (UYI I) listy magazynu Billboard. Gunsi już od kilku lat byli wtedy gigantami, to dla nikogo nie było tajemnicą, ale właśnie w 1991 roku wspięli się na szczyt swych artystycznych możliwości. A wydaniu „Use Your Illussion” towarzyszyła oczywiście trasa koncertowa, która do dzisiaj jest uznawana za najdłuższą w historii muzyki rockowej – trwała 28 miesięcy, Gunsi zagrali w 92 miejscach i zgromadzili ponad 7 milionów publiczności. 

Autorzy: Roberto i Karola Więckowscy
Przejdź do:1991 | Przejdź do:Guns N'Roses | Przejdź do:Use Your Illussion |
Okładkę w całości, wypełnia twarz piosenkarza. Zdjęcie jest kolorowe, a Bruce zwraca się nieco w lewą stronę. Nie patrzy na nas, głowę wspiera na prawej dłoni. Jej kciuk umieścił na policzku, a wyprostowanymi palcami zdaje się pocierać poziomo usta. Na zdjęciu palce zasłaniają połowę warg. Artysta jest poważny, ma wąsy i brodę, prosty nos, ciemne oczy, a na czole rysują się zmarszczki. Wyglądają na oznakę, może niezbyt głębokiego, zamyślenia czy frasunku piosenkarza.

Bruce Springsteen

Ta płyta to dopiero początek kariery Bossa, to zaledwie drugi album w jego
dyskografii. Pierwszy, przyjęty ciepło przez krytykę, ale nie porywający
publiczności, sprzedał się w nakładzie zaledwie 25 tysięcy egzemplarzy, co w
tamtych latach było bardzo skromnym wynikiem. Sytuacja ta na szczęście nie
zastopowała Bossa. „The wild, the Innocent and the e street shuffle” pojawiła
się na rynku zaledwie 8 miesięcy po debiucie. I okazała się płytą znacznie
dojrzalszą, bogatszą w aranżacje, śmiało wykorzystującą możliwości nie tylko
gitary, ale i organów czy saksofonu.

Autorzy: Robert i Karola Więckowscy
Przejdź do:1973 | Przejdź do:Bruce Springsteen | Przejdź do:Pop | Przejdź do:Rock |