AC/DC

Live

1992, 2003

AC/DC to zespół, który w większości teledysków wykorzystuje po prostu nagrania wideo z koncertów. Ogląda się je znakomicie, sprawiają wrażenie niewyreżyserowanych, są pełne charakterystycznej dla  Australijczyków ekspresji, sposobu tworzenia nastroju i nawiązywania kontaktu z publicznością.

Tak samo dobrze słucha się koncertowego albumu. Płyta „Live” to drugie takie wydawnictwo w  historii zespołu. Została wydana w 1992 roku, wznowiona w 2003. Nie jest to zapis jednego koncertu, lecz znalazły się na niej utwory zebrane z kilku występów, które zespół dał w 1991 roku, m.in. w Birmingham, Dublinie, Edmonton, Glasgow i Moskwie.

Okładka – jak mogłoby być inaczej – przedstawia scenę z koncertu, a dokładnie szalony skok Angusa Younga. Zdjęcie zostało zrobione od dołu, z punktu widzenia publiczności. Dookoła ciemno, a ostre, punktowe światło jest skierowane tylko na muzyków. Prawą część fotografii od góry do dołu wypełnia szczupła sylwetka gitarzysty Angusa Younga. Artysta jest ubrany tylko w czarne spodnie, sięgające mu do  połowy uda, i czarne sznurowane buty. Z butów wystają białe skarpetki. Muzyk został uchwycony podczas skoku. Prawa noga jest wyprostowana, a lewa mocno zgięta w kolanie w ten sposób, że stopa chowa się za prawym udem. Angus lewą ręką unosi do góry gryf gitary, którą ma zawieszoną na  szyi. Druga ręka jest ukryta za deską gitary, a instrument jest widoczny od tyłu. Angus ma otwarte usta i zamknięte oczy.

Muzyk sprawia wrażenie pogrążonego w artystycznym transie, może śpiewa, a  może tylko krzyczy. Nad ramieniem powiewają jasne długie włosy. Z tyłu, na wysokości nóg wyskakującego w górę Angusa, stoi ogromny zestaw perkusyjny, za którym zasiada łysy i nagi do pasa perkusista – Chris Slade. Widoczne są jego tors i ramiona, reszta zasłonięta jest bębnami. Lewa ręka, krzepko dzierżąca pałkę uderza w talerz, prawa wyciągnięta w górę znika za nogami gitarzysty. Chris również nie oszczędza sił. Choć twarz nie jest wyraźnie widoczna, to można domyślić się zaangażowania, wręcz zatracenia w sztuce. 

Po lewej stronie w głębi sceny stoi drugi gitarzysta, Malcolm Young. Ma ciemne włosy do ramion, ubrany jest w granatowy t-shirt i długie czarne spodnie. Przed sobą ma zawieszoną gitarę. W  odróżnieniu od Angusa i Chrisa stoi spokojnie w lekkim rozkroku i gra w skupieniu, obserwując Angusa. Podczas gdy tamci dwaj dają wyraz emocjom, Malcolm w spokoju kontroluje przebieg koncertu.

Za muzykami wiszą kilkumetrowe kraty, na których zawieszone są reflektory. Dookoła sceny jest ciemno. Na czarnym tle nad kratami, w lewym górnym rogu widnieje nazwa zespołu. Jest napisana charakterystyczną czerwoną czcionką: AC piorun DC. Nazwa nachodzi nieco na żółty tytuł – LIVE – napisany poniżej prostą szeroką czcionką. Na okładce płyty winylowej z 2003 r. jest jeszcze bardzo mały czerwony napis przy samej górnej, lewej krawędzi: Special Collector’s Edition, i dalej pod białą kreską: 2 record set. Na albumie jednopłytowym nie ma tego napisu, a na wersji kolekcjonerskiej z  1992 roku pod żółtym tytułem jest biały, dużo mniejszy napis: 2 LP Collector’s Edition.

Kolekcjonerska czy nie, niesamowita energia i niepowtarzalny klimat koncertów sprawią, że płyta AC/DC porazi nas, jak gromem i zabierze autostradą do piekła – i z powrotem.

Autor: Andrzej Zugaj

Lista utworów:

1. Thunderstruck
2. Shoot To Thrill
3. Back In Black
4. Sin City
5. Who Made Who
6. Heatseeker
7. Fire Your Guns
8. Jailbreak
9. The Jack
10. The Razor’s Edge
11. Dirty Deeds Done Dirt Cheap
12. Moneytalks

CD2:
1. Hells Bells
2. Are You Ready
3. That’s The Way I Wanna Rock & Roll
4. High Voltage
5. You Shook Me All Night Long
6. Whole Lotta Rosie
7. Let There Be Rock
8. Bonny
9. Highway To Hell
10. T.N.T.
11. For Those About To Rock (We Salute You)