Bob Dylan
Christmas in the Heart
2012 rok
Trochę jest niezwykle, trochę świątecznie, trochę wreszcie zwyczajnie, życiowo. Wszystko splata się w jedną, nierozerwalną opowieść. Tak zresztą jak piosenki na tej płycie, opowiadają o świętach, o oczekiwaniu na cud narodzenia Syna Boga, o św. Mikołaju i prezentach, a jednocześnie o codzienności, która ogromnie czeka na pobłyski radości i nadziei.
Okładka kojarzy się nieodmiennie z minionymi chwilami, ze stylem bożonarodzeniowych pocztówek z początku xx wieku, a może z czasami jeszcze trochę wcześniejszymi. jest zdominowana przez duże koło, które znajduje się w samym jej centrum. Jest to jakby słońce, a może jakby gwiazda, a może po prostu koło, od którego odchodzą jakby promienie. Każdy może sobie dopasować to, co mu najbardziej odpowiada. Słoneczno-gwieździste koło i promienie są umieszczone na beżowo-brązowawym tle. Na tym samym tle, powyżej koła, znajdują się jeden pod drugim napisy. Ten umieszczony wyżej to imię i nazwisko wykonawcy, a więc Bob Dylan, a oba słowa zostały napisane brązowymi kapitalikami. Poniżej znalazł się tytuł płyty „Christmas in the Heart”, ten z kolei został zapisany ozdobną, czerwoną czcionką.
W kole uwagę przyciąga rysunek przedstawiający sanie ciągnięte przez dwa konie. Sanie są duże, na żółtych płozach, a ciągnące je konie są brązowe i biegną zdecydowanie szybko. Saniami powozi mężczyzna ubrany w brązowy płaszcz, czapkę , na pewno nie przypominającą tej św. Mikołaja i w rękawiczki. Strój przywodzi na myśl ubrania wykorzystywane pod koniec XIX wieku. Mężczyzna trzyma w ręku bat, unosi go do góry, jakby wskazywał drogę, którą mają jechać sanie.
Obok mężczyzny, przykryta dużym, futrzanym kocem w kolorze brązowym, siedzi kobieta. Ma czerwony płaszcz, futrzaną etolę, na głowie futrzaną czapkę, a ręce chowa w futrzaną mufkę. W tle, na szerszej polanie, leży śnieg i sterczą drzewa. Ciągną się one po horyzont, a nad nimi góruje niebieskie, lekko zachmurzone niebo.
Jest dzień, a cały powóz zdaje się wybiegać z koła na tło okładki i pędzić dalej, prosto na widza.
Niecodzienna, niby świątecznie archaizująca, ale już zdecydowanie rock and roll’owo jest również odwrotna strona obwoluty. Króluje na niej grafika atrakcyjnie magnetycznej brunetki, jakby ubranej w strój świętego Mikołaja. To „jakby” jest niezwykle zasadne, kobieta ma bowiem na sobie bieliznę, tyle, że kojarzącą się nieodparcie ze świętami. Taki rock and roll’owy uśmiech.
Płyta jest znakomita, powinna przekonać zarówno tych, którzy cenią sobie świąteczne melodie, jak i tych, którzy raczej od nich stronią. Trzeba tylko lubić Dylana i wtedy wszystko będzie się zgadzało. Bo Dylan jest na tej płycie po prostu sobą, śpiewa na luzie, czasami mniej, czasami bardziej ochrypłym głosem, gra na luzie i na zupełnym luzie wplata w swoje songi całą muzyczną, bożonarodzeniową aranżację. Jest na tej płycie wszystko – dzwoneczki, śnieg, melodyjne piosenki i znakomite teksty. A cały dochód ze sprzedaży płyty artysta przekazał i wciąż przekazuje na rzecz głodujących na całym świecie.
Autorzy: Roberto i Karola Więckowscy
Lista utworów:
- Here Comes Santa Claus
- Do You Hear What I Hear?
- Winter Wonderland
- Hark the Herald Angels Sing
- I’ll Be Home for Christmas
- Little Drummer Boy
- The Christmas Blues
- O’ Come All Ye Faithful (Adeste Fideles)
- Have Yourself a Merry Little Christmas
- Must Be Santa
- Silver Bells
- The First Noel
- Christmas Island
- The Christmas Song
- O’ Little Town of Bethlehem