B.B. King
Deuces Wild
1997 rok
Niezwykły jest tytuł tego albumu. W pierwszej chwili większość fanów muzyki przeczyta go zapewne jako informację o podszytych dzikością duetach i jasne, taka interpretacja jest możliwa. Ci bardziej obyci z grą w karty zobaczą jednak w tym tytule trochę więcej. „Deuces Wild” to bowiem nazwa jednej z odmian pokera, w której karciana dwójka ma niebywale istotną pozycję – może zastąpić każdą inną, dowolną kartę, by zapewnić wygraną w grze. Może też zastąpić króla, a tu już blisko, coraz bliżej do dużego uśmiechu, który – prawdopodobnie i sobie i wszystkim fanom muzyki – wysyła Król Bluesa.
Okładka płyty też nawiązuje do pokera. Dominujący na niej symbol to karciane karo, z ułożonych w szachownicę brązowych i beżowych rombów składa się całe tło. Na tym tle są umieszczone dwie karty – dwójka karo i król. Znajdują się w samym centrum i są złożone w niewielki, składający się przecież z zaledwie pary kart, gotowy do gry wachlarz. Dwójka jest po lewej stronie i, jak to bywa w karcianym wachlarzu, z tyłu. Jest przesłonięta przez kartę króla, ale pamiętajmy, że w „Deuces Wild” to ona jest ważniejsza, to ona zapewnia sukces. Król jest z przodu i widoczne są wszystkie jego detale. Od razu więc można się przekonać, że karty te pochodzą z niezwykłej talii. W dwóch przeciwległych rogach króla widnieje drukowana litera K – ta na dole jest odwrócona o 180 stopni. Pod górnym K i nad dolnym K znajduje się prosta, królewska korona – ta na dole jest do góry nogami. A środek karty wypełnia wizerunek prawdziwego króla – Króla Bluesa. B.B. King siedzi, w rękach trzyma swoją gitarę Lucille i uśmiecha się łagodnie. Oczy ma przy tym zamknięte, sprawia wrażenie zadowolonego i rozmarzonego. Jest ubrany niezwykle elegancko – czarny garnitur lub frak, biała koszula, pod szyją czarna mucha. Cały B.B. King.
Zdjęcie Króla Bluesa jest czarno-białe, same karty są białe, tylko cyfry, litery i korony – złoto-beżowe. W tym samym kolorze jest też wewnętrzna, biegnąca dokoła kart ramka.
Informacja o wykonawcy znalazła się bezpośrednio nad kartami, pod nimi został zaś umieszczony tytuł albumu. Litery za każdym razem są proste, drukowane, czarne.
„Deuces Wild” to dokumentacja studyjnych spotkań B.B. Kinga z wielkimi świata muzyki. Aż trudno wybrać najbardziej znaczących wykonawców, którzy stworzyli z nim niepowtarzalne duety. Są wśród nich Tracy Chapman, Bonnie Raitt i Dionne Warwick, są Van Morrison, Eric Clapton, Joe Cocker i The Rolling Stones. Są też inni i jest, a to chyba najważniejsze, mnóstwo znakomitego bluesa, w którym każda kolejna „dwójka” znakomicie, może nie tyle zastępuje, co wspiera króla.
Autorzy: Roberto i Karola Więckowscy
Lista utworów:
- If You Love Me with Van Morrison
- The Thrill Is Gone with Tracy Chapman
- Rock Me Baby with Eric Clapton
- Please Send Me Someone To Love with Mick Hucknall
- Baby I Love You with Bonnie Raitt
- Ain’t Nobody Home with D’Angelo
- Pauly’s Birthday Boogie with Jools Holland
- There Must Be A Better World Somewhere with Dr. …
- Confessin’ The Blues with Marty Stuard
- Hummingbird with Dionne Warwick
- Bring It Home To Me with Paul Carrak
- Paying The Cost To Be The Boss with The Rolling …
- Let The Good Times Roll with Zucchero
- Dangerous Mood with Joe Cocker
- Keep It Coming with Heavy D
- Cryin’ Won’t Help You Babe with David Gilmour & …
- Night Life with Wille Nelson