Mela Koteluk

Fastrygi

W teledysku przeplatają się ujęcia w trzech sceneriach. Główną bohaterką jest Mela Koteluk, wokalistka. 

Pierwsza sceneria to biała, czysta przestrzeń. W pierwszej scenie, pośrodku, na podłodze leży srebrna piłka gimnastyczna. W kolejnej Mela odbija piłkę, upuszcza. W innej scenie Mela siedzi na podłodze przy niskim ażurowym, białym stoliku. Przeplata przez jego oczka kabel.

Następnie w białej przestrzeni pojawiają się białe pufy. Mela przechodzi z jednej na drugą. Leży na nich sztywna jak kłoda. Później układa z puf mur w kształcie trójkąta. Siada twarzą do muru na pufie obitej zielonym materiałem przypominającym trawę.

Mela to jasnowłosa szczupła około trzydziestoletnia kobieta. Ma rozpuszczone włosy. Niebieskie oczy i brwi pomalowane na srebrno. Także jej palce są srebrne, od czubków aż po knykcie. Mela w pierwszej scenerii jest ubrana w trapezową granatową prostą sukienkę nad kolano. Dodatkiem jest  długi naszyjnik. Dokładnie to biała obroża z długim do pasa wisiorem złożonym z białych, geometrycznych kształtów. Cały naszyjnik kształtem przypomina samolot, tak jakbyśmy patrzyli na niego z góry. Podobna biała biżuteria z okrągłymi elementami zdobi nadgarstki Meli. Mela jest boso. Paznokcie ma pomalowane na biało poza największym palcem. Ten jest pomalowany na granatowo. 

Druga sceneria to mieszkanie z białymi, pustymi ścianami i z dużym oknem, przez które wpada jasne światło. Nieliczne meble stoją odsunięte od ścian. Są to krzesła barowe, wieszaki na ubrania, żółty stojak z kroplówką, wysokie stoliki. Gdzieniegdzie stoją wiklinowe kosze z długimi bagietkami. Na wieszakach wisi ubranie, na drugim kiście białych winogron i suszarka do włosów. 

Mela zdejmuje z parapetu szarego kota perskiego, przytula. Później krząta się, sięga po jajko z wytłaczanki. Wbija do aluminiowej miski pod kroplówką. Wrzuca do niej makaron spaghetti, wyciska pomarańcze. Worek kroplówki również zawiera pomarańczowy płyn. Mela w innej scenie pije z kubka, kroi na drewnianej desce chleb. 

W mieszkaniu Mela ubrana jest w inną, choć także granatową i prostą sukienkę. Zdobią ją równomiernie rozłożone takie same elementy  – krótkie, poziome odcinki z przyczepionym okręgiem. Mela ma także inną fryzurę. Jej jasne włosy są mocno polakierowane i zaczesane na prawą stronę. 

Trzecia sceneria to przestrzenie Muzeum Geologicznego. Mela biega po muzeum, raz jest na piętrze, wygląda przez oculus, okrągły niezamykany otwór w ścianie. Idzie w pośpiechu dalej. Trzyma w rękach wielką kość. Jest na parterze, biega boso pomiędzy szklanymi witrynami z artefaktami. Ubrana jest w inną granatową sukienkę z białymi elementami u dołu. 

Na końcu teledysku Mela stoi w muzeum, w jasnym, wysokim holu z przeszklonym dachem. Po obu jej stronach oraz za nią stoją szkielety dinozaurów. Mela trzyma przed sobą wielką brązową kość. 

Rytm w teledysku wyznaczają sceny w trzech różnych sceneriach oraz refreny. Podczas refrenów najczęściej jest zbliżenie na Melę, gdy śpiewa. W niektórych scenach trzyma wielki diament/kryształ. Wpatruje się w niego jak zahipnotyzowana. W innej scenie w refrenie za plecami Meli pojawiają się smugi w odcieniach fioletu. Wydają się być nierealne. 

Autorka: Ania Żórawska