Hey
?
1995 rok
Okładkę wypełniają portrety dwóch osób. Na pierwszym planie znajduje się kobieta, to do niej w większości należy ta przestrzeń. Za kobietą, nieco w głębi i u góry, widoczny jest portret mężczyzny. Od razu widać też, że coś z tym portretem jest nie tak.
Kobieta to Katarzyna Nosowska, wokalistka Hey. Jej twarz nie mieści się w kadrze, część głowy, oka i policzka wychodzi poza lewą krawędź. Nosowska ma krótkie jaskrawoczerwone włosy, jaskrawozielone oczy, jasne brwi, jasną cerę i delikatnie pomalowane, bladoróżowe usta. Głowę pochyla lekko, a wzrok kieruje nieco w prawo, jakby chciała zerknąć na widniejącego za nią mężczyznę.
To jednak jest trudne. Męski portret znajduje się za plecami Nosowskiej, w prawej górnej ćwiartce zdjęcia. Nie ma wątpliwości, ten mężczyzna to fotomontaż. Podzielony na cztery części, przedstawia czterech pozostałych członków zespołu. Każdy z nich jest obecny na okładce jedynie poprzez ćwiartkę twarzy. Razem tworzą jedną postać. Lewa dolna część należy do Piotra Banacha, lewa górna do Marcina Żabiełowicza. Prawą górną opowiada się Jacek Chrzanowski, a prawą dolną Robert Ligiewicz. Wyraźnie widać linie podziału w pionie i poziomie, więc mimo dopasowania fotografii nie ma złudzeń – to nie jest jedna twarz. Lewe oko jest ciemniejsze, prawe jaśniejsze, włosy z lewej strony są ciemne, z prawej jasne. Na lewym dolnym fragmencie twarzy widnieją dwudniowy zarost i uśmiech, na prawym królują powaga i gładko ogolona skóra. Także widoczny fragment klatki piersiowej nie tworzy całości. Lewa strona torsu jest przysłonięta w miarę szczelnie czarnym ubraniem i długimi włosami, prawa strona jest znacznie bardziej odsłonięta – tam znalazła się jedynie koszulka na ramiączkach, spod której wyłania się fragment owłosionej klatki piersiowej. Pozostałe skrawki kadru nad głowami wypełnia białe tło.
Nazwa zespołu i tytuł płyty znalazły się nad dolną krawędzią okładki. Na samym środku została zapisana czerwoną czcionką nazwa zespołu, w prawym dolnym rogu czarną czcionką tej samej wielkości – tytuł.
„Znak zapytania” to trzecia płyta studyjna zespołu Hey. Dlaczego „Znak zapytania”? I tytuł, i okładka stawiają fana w lekkiej niepewności. Przyzwyczajony płytami „Fire” i „Ho” oraz koncertowym albumem „Live” do grunge’owej, niedbałej i zadziornej Kaśki Nosowskiej, nawet jeśli lirycznej, to chropowato brzmiącej, patrzy na nową płytę, a tam… No właśnie, znak zapytania. Radykalna zmiana. Zamiast ciemnej burzy włosów, krótka jaskrawa fryzura, zamiast zadziorności, eteryczna zaduma, kokieteria. A może lekka niepewność. Nosowska zdaje się pytać spojrzeniem: „Jak się wam podobamy w nowej odsłonie?”. Bo w nowej odsłonie wystąpił cały zespół. Okazało się, że nowe brzmienie zespołu zostało przyjęte z entuzjazmem. Powstała także anglojęzyczna wersja tej płyty.
Autor: Andrzej Zugaj
Lista utworów:
- Wczesna Jesień
- Dorosłość Jak Początek Umierania
- Prawda
- I don’t Know
- Anioł
- Kropla
- R.E.R.E
- As Raindrops Fell
- Musli
- List
- Fire of My Soul
- Heledore Babe
- Je-Le
- Just Another Day
- Gdy Mnie Sen Zmorzy