Laboratorium Pieśni
Rosna
2017 rok
Okładka tego albumu jest taka, jak jego brzmienie – trochę tajemnicza i mistyczna, trochę poza czasem, zdecydowanie nie współczesna. To portret kobiety wykonany w technice linorytu. Na czarnym tle niezliczone białe, żółte i czerwone kreski i kreseczki tworzą obraz. Kobieta patrzy prosto na nas. Ma zagadkowy wyraz twarzy. Być może to smutek, a może po prostu spokój?
Kobieta jest raczej w podeszłym wieku, ale czy na pewno? Jej twarz jest niesymetryczna. Lewa strona twarzy zdaje się lekko opadać. Także po tej stronie na jej ramiona spływa z głowy chusta, tradycyjna oznaka kobiety zamężnej. Przy skroni usiadł mały ptaszek. Z prawej strony głowy na ramiona opada kształt podobny do warkocza. Warkocz w wiejskich kulturach był z kolei atrybutem panien. Przy prawym policzku zarysowuje się róża, być może zatknięta przez kobietę za ucho. Kwiat ten raczej znalazł się tu nieprzypadkowo. Uroda młodych dziewcząt, a zwłaszcza ich pąsowe policzki, w tradycyjnych pieśniach często bywają przyrównywane właśnie do róż. Kobieta jest więc jednocześnie stara i młoda. Podobnie pieśni na tej płycie, choć pochodzą z odległych czasów, zyskały tutaj zupełnie nowe brzmienia.
Tło za kobietą na okładce także składa się z przeróżnych kolorowych kształtów, kropek i linii. Z lewej strony najbardziej rzucają się w oczy pomarańczowe pionowe falki, a z prawej – rdzawe romby. Cały obraz wydaje się żyć i pulsować. Słychać w tej okładce echa dawnego świata, których doświadcza także słuchacz, gdy zanurza się w brzmieniach płyty.
U dołu okładki widnieje nazwa zespołu, Laboratorium Pieśni. Biały napis także jest linorytowy. Wygląda tak, jakby ktoś ręcznie go wydrapał. Nazwę płyty, „Rosna”, znajdziemy nad lewym ramieniem kobiety.
Autorką projektu okładki jest Magdalena Czajka.
Autorka: Michalina Adamska
Lista utworów:
- Oj wersze, mij wersze
- U lisi
- Vrbice
- Oj u poli
- Vecherai Rado
- Sztoj pa moru
- Lecieli żurauli
- Käppee
- Ergen Deda
- Rosna livada
- Oj ty rzeko
- Zabilili sniżki
- Reczańka